Τότε, όταν ένας έμπορος πτώχευε, προκειμένου να το μάθουν όλοι και κυρίως οι δανειστές του, έριχναν μια κανονιά. Ήταν η εποχή που η πληροφορία ταξίδευε με δυσκολία και με αργούς ρυθμούς και η κανονιά ήταν ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος για να μαθευτούν τα δυσάρεστα νέα. Την 1893 η Ελλάδα, μέσω του Χαρίλαου Τρικούπη και της ιστορικής φράσης του «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» δήλωσε την οικονομική αποτυχία της.
Η πτώχευση, όπως ήταν φυσικό αποτέλεσε το πρώτο θέμα στον τύπο της εποχής και δεν έλειψαν ακόμα και χιουμοριστικά σκίτσα και γελοιογραφίες. Μια σατιρική εφημερίδα, χρησιμοποίησε τη συνήθεια της τουρκοκρατίας με την κανονιά, αναφέροντας πως θα αρχίσουν να βαράνε τα κανόνια, ώστε να ειδοποιηθούν εκείνοι που έχουν χρήματα και να προλάβουν να τα σώσουν. Η έκφραση δηλαδή είναι συνυφασμένη με τη χρεωκοπία, ανεξάρτητα από το ποιον ειδοποιεί το κανόνι. Το θέμα έτσι κι αλλιώς δεν είναι ποιος ενημερώνεται, αλλά ποιον παίρνουν τα σκάγια της χρεοκοπίας.
