Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο όχημα για τη συλλογή διαφόρων ειδών από την ωκεάνια άβυσσο στη Ζώνη Κλάριον-Κλίπερτον, στον κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό. Μέχρι τώρα τα είδη που ζουν σε αυτή την περιοχή είχαν μελετηθεί μόνο από φωτογραφίες, αλλά πλέον με τη βοήθεια του ρομπότ οι επιστήμονες κατάφεραν να συλλέξουν νέους οργανισμούς.
Η μελέτη των επιστημόνων δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Zookeys, και σε αυτή επισημαίνεται ότι εντοπίστηκε μία εντυπωσιακή βιοποικιλότητα και μάλιστα σε μεγάλους οργανισμούς που επιβιώνουν στην άβυσσο. Από τα 55 είδη που αιχμαλωτίστηκαν από τον βραχίονα του υποβρύχιου ρομπότ, τα 48 είναι διαφορετικά μεταξύ τους.
Ανάμεσα στα ζώα που έχουν στα χέρια τους οι επιστήμονες είναι σκουλήκια, ασπόνδυλα από την ίδια οικογένεια με τις σαρανταποδαρούσες, θαλάσσια ζώα που ανήκουν στην οικογένεια των μεδουσών και διαφορετικοί τύποι κοραλλιών.
Τριάντα έξι δείγματα βρέθηκαν σε βάθος άνω των 4.800 μέτρων, δύο στην πλαγιά ενός υποθαλάσσιου όρους, στα 4.125 μέτρα και 17 βρέθηκαν σε βάθος μεταξύ 3.095 και 3.562 μέτρων.
Οι επιστήμονες όμως ανησυχούν ότι το ενδιαφέρον που δείχνουν διάφορα κράτη και εταιρίες για την εκμετάλλευση ορυκτών που υπάρχουν στους ωκεάνιους βυθούς, θα έχει ολέθριες συνέπειες για τα ευαίσθητα οικοσυστήματα, τα οποία αποκαλύπτονται και μέσα από τις τελευταίες έρευνες.
«Αυτή η έρευνα είναι σημαντική όχι μόνο λόγω του αριθμού των δυνητικά νέων ειδών που ανακαλύφθηκαν, αλλά και επειδή αυτά τα δείγματα είχαν μελετηθεί ως τώρα μόνο από φωτογραφίες», δήλωσε ο επικεφαλής της ομάδας που κατέγραψε τα συμπεράσματα των ερευνών, Δρ. Γκουανταλούπ Μρπιμπίεσκα-Κοντρέρας. Από την μελέτη του DNA των ζώων που αιχμαλωτίστηκαν θα διαπιστωθεί σε πόσα διαφορετικά είδη ανήκουν τα δείγματα αυτά.
Ο Δρ. Άντριαν Γκλόβερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας βαθέων υδάτων του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, επισήμανε ότι μέχρι τώρα «γνωρίζαμε ότι τα ζώα μεγέθους χιλιοστού, που ονομάζονται μακροπανίδα, έχουν εξαιρετική βιοποικιλότητα στην άβυσσο. Ωστόσο δεν είχαμε ποτέ πολλές πληροφορίες για τα μεγαλύτερα ζώα, που ονομάζουμε μεγαπανίδα, διότι είχαμε συλλέξει λίγα δείγματα. Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι η ποικιλομορφία μπορεί να είναι πολύ υψηλή και σε αυτές τις ομάδες».
